در شب وروز گذشته صدا وسیما با آب وتاب مجلس هفتم را بدرقه واز مجلس هشتم استقبال کرد تفاوت رفتار و برخورد با مجلس ششم که مورد نفرین و غضب اقتدارگرایان قرار گرفت کاملا آشکار بودضمن اینکه در شرایط تورم وفشار طاقت فرسا بر اقشار فقیر و محروم شادی وشعف و اختصاص یک جلسه علنی به حاشیه ها وعکسهای یادگاری و صرف نظر کردن از استیضاح وزیر بازرگانی هر شهروند ژرف اندیش را متاثر ساخته است با این وضع چند پرسش اساسی در ذهن مردم وبویژه نخبه گان جامعه مطرح است:
1- مفهوم دمکراسی چیست؟
2-نظام پارلمانی چه شرایط و چه الزاماتی دارد؟
3-چقدر اصول و معیار های دمکراسی و انتخابات آزاد در اجرای انتخابات مجلس در ایران رعایت می شود؟
4 -در انتخابات مجالس هفتم و هشتم تا چه اندازه حقوق انتخاب شوندگان و انتخاب کنندگان(کاندیداها و مردم ) رعایت شده است؟
5 - چه نمره ای باید در کارنامه مجلس هفتم ثبت کرد؟وچه انتظاری از مجلس هشتم میرود؟
6-کسانی که با شعار اصلاحات ودر غیاب چهره های شاخص اصلاح طلبان وارد مجلس شده اند چه اندازه به شعارهای انتخاباتی که آنها را روانه مجلس کرد پایبند خواهند بود؟
7-وظایف ویژه نمایندگان کردستان در قبال فضای سیاسی-امنیتی و انواع تبعیض ها واساسا اصول اجرا نشده قانون اساسی چیست؟
وده هاسئوال بی پاسخ دیگر.
خلاصه امروز از رادیو شنیدم اقتدارگرایان بر اساس تصمیم قبلی باتغییر رییس مجلس و تقریبا ثبات دیگر اعضای هیئت رئیسه راه بن بست مجلس هفتم را ادامه میدهند.
گرچه جوجه را آخر پاییز می شمارند اما سالی که نیکوست از بهارش پیداست .
بهرحال از هرچه بگذریم سخن از دوست خوش تر است .شهرهای مرزی ومناطق عملیاتی ومحروم مانند مریوان وسروآباد که طی سال از جان و مال خود مایه گذاشتند چه سهمی از نفت 130 دلاری خواهند داشت؟ در مجلس هفتم
چه طرحهای ملی زیربنایی وارد فازاجرایی شد ؟ودر مجلس هشتم چه جایگاهی در فرایند توسعه سیاسی،فرهنگی واقتصادی خواهیم داشت؟
عبدالله سهرابی
نماینده مردم مریوان و سروآباد درمجلس ششم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر