۱۳۸۷ تیر ۱۸, سه‌شنبه

چه بگم که ناگفتنش بهتر است

عبدالله سهرابی
در این روزها گفتن و نوشتن هزینه بالایی دارد بخصوص در شرایطی که یکی از مهمترین مصوبات مجلس تازه کار و تازه نفس ، طرح کلی و قابل تفسیر امنیت روانی جامعه است .من هم هیچ علاقه ای به اعدام و رفتن به سلولهای انفرادی ویا به جمع معتادان و بزه کاران را ندارم، ضمن اینکه مسئولیتهای خانوادگی و تقبل و تحمل هزینه های تحصیلی فرزندانم را جدا از مسئولیتهای مدنی نمی دانم.
از سوی دیگر هزار گفته و نوشته چون یک کردار نیست،آنهم در جامعه ما که همه تئورسین سیاسی-اقتصادی هستند،اما همچنان اندر خم یک کوچه ایم.
بهرحال عصر روز گذشته (هفده هم تیر ماه 87) در یکی از استخرهای تهران با سه جوان کرد تکابی آشنا شدم ،بعنوان کارگر فصلی و برای تامین هزینه های تحصیلی مشغول کارهای خدماتی بودند بسیار ابراز محبت کردند بخصوص یکی از آنان خیلی کنجکاو بود وگفت: شما از نمایندگان سابق مردم کردستان هستید وCDهای شمارا دیده ام ،از شغل فعلی ام پرسید، گفت: گمان نمی کنم به شما مقام ومسئولیت بدهند ولابد باز هم رد صلاحییت شده اید و...
در پایان سانس به صرف چای دعوتم کردند در اطاقکی در گوشه ی استخر که از طریق پنجره ای بطور مستقیم تحت تاثیر رطوبت سونا و جکوزی قرار داشت ،زندگی می کردند.صحبتها و چای صمیمانه و شیرین و دلچسب بود . گفتنیهای زیادی داشتند. یکی از آنان گفت: چه تفاوتی با جوان های تهرانی داریم که اکثرا با ماشینهای مدل بالا مشغول تفریح وخوشگذرانی هستند.آنان با پایینترین رده ی شغلی مسائل سیاسی-فرهنگی را تجزیه و تحلیل میکردند. از فرو ریختن ساختمان 7 طبقه سعادت آباد و کشته شدن جمعی کارگر جوان نه تنها مطلع بودند بلکه از اینکه به دلیل کوتاهی و سوء مدیریت مسئو لان ذی ربط جمعی جوان آنهم اکثرا دانشجو که برای ادامه تحصیل مانند خود آنان ناچار به انجام کار عمله گی بودند وبا بدنی خسته و خوابی عمیق در زیر آهن و آجر مدفون شدند بسیار متاسف و متاثر بودند. از عدالت و برابری و رفع تبعیض سخن می گفتند.
راستی میدانید تقریبا در همه ی میادین میوه و تره بار تهران بزرگ نیازی به زبان فارسی در هنگام خرید نیست ،اگر باور ندارید امتحان کنید در مجموع همه کارگران جوانان تحصیلکرده مناطق کرد نشین وبه ندرت آذری هاو لرها هستند .
پرسشی که مطرح است ،علی رغم وجود معادن و منابع غنی و به قول اقتصاد دانان با وجود عوامل تولید شامل نیروی کار، سرمایه و مواد اولیه علت مهاجرت این جوانان چیست؟ تا کی ادامه دارد؟
وظیفه دولت چیست؟ در آمدها وبخصوص مازاد در آمدهای ناشی از فروش نفت چه کاربردی دارد؟ سرمایه داران محلی بعنوان بخش خصوصی که یک شبه ملیاردر شده اند چه نقشی دارند؟
همه بخوبی میدانیم جمع آوری و انباشت سرمایه مدیون جامعه است وباید بخشی از آن برای ایجاد توازن وبه عبارت دیگر تسریع و تسهیل در فرایند توسعه اقتصادی و رفع فقر و محرومییت به جامعه وبویژه برای حمایت از اقشار محروم برگردد کما اینکه در جوامع پیشرفته و توسعه یافته از یک فوتبالیست تا کسانی مانند بیل گیتس مدیرمایکروسافت بخش عمده ای از درآمد خود را صرف کارهای اجتماعی،فرهنگی وامور خیریه می کنند؟ ما چقدر؟وچگونه؟