بنام خداوند هستي بخش

مردم فهيم كردستان،

همشهريان آگاه و زحمت كش شهرستانهاي مريوان و سروآباد

با سلام وعرض ادب،

گرچه غالبا درد دلها ودغدغه هاي اين خدمتگزار شما در باب مسائل سياسي،فرهنگي و اقتصادي بوده است، اما اين بار سخن از سوختن سرمايه هاي عظيم و كمياب منابع و مراتع و بويژه جنگلهاي سرسبز و خرم ديروز و غرق دردود وآتش اين روزهاست، كه بي گمان پشتوانه فرهنگ و اقتصاد ماست. بلي سخن از آتش سوزي جنگل ها ست، سرمايه اي كه متعلق به نسلهاي گذشته وحال و آينده است وصرفا امانتي ارزشمند در اختيار ماست.كيست كه در قبال سوختن برگهاي سبز و محيط زيست با طراوتي كه در روزهاي فرح بخش بهاري هزاران گردشگر و مسافر رابسوي خود جلب وجذب نموده است بي تفاوت باشد.البته ما بعنوان امانتدار اين سرمايه ملي و جهاني مسئوليت و وظايف فوق العاده اي داريم.بدون ترديد اگر اين احساس وظيفه و دلسوزي شما و بخصوص همت وتلاش شبانه روزي اعضاء انجمن مردمي" سبز چيا" نبود وچنانچه اين عزم واراده در مبارزه با دود و آتش و از آن مهمتر پيشگيري و آموزش وبسترسازي فرهنگي در سطح وسيعتر وفراگير تداوم نداشته باشد با نهايت تاسف بايد منتظر ديار سوخته اي باشيم كه فقط خاطره اي از روزهاي سبز وبهاري آن باقي خواهد ماند.آن وقت نسلهاي بعدي ما را نخواهند بخشيد.اما بدون شك و گمان بيداري و آگاهي و عزم راسخ و استوار اكثريت شما ما نع از اين بحران و خسارت جبران ناپذير خواهد شد. وقتي در گرمترين ساعات روز گذشته با موبايل يكي از جوانان فعال وپرشور عضو انجمن سبز چيا تماس گرفتم در حين اطفاء و مهار آتش در جنگلهاي مشرف به روستاي ني بود. گرماي درون و تسلط و پيروزي غيرتمند اورا بر دود و آتش به وضوح احساس ميكردم.از اينكه او در ميدان مبارزه ومن در زير كولر گازي پشت ميز بودم شرم سار شدم.اميدوارم فاصله تهران-مريوان و مشكلات فردي ومسائل عمومي موجب كم كاري وعقب ماندنم از اين كاروان پيشگام وپيشرو نباشد.

ناگفته پيداست تغييرات جوي و گرم شدن تدريجي كره زمين واقعيتي درد ناك است كه طي ساليان اخير توجه ملتها و دولتها و بويژه طرفداران محيط زيست را به خود جلب نموده است.گرچه ميهن و ديار ما نيز تحت تاثير اين تغييرات قرار گرفته است اما به يمن جنگلها و مراتع كم نظير و ارزشمند كوههاي سربلند و سرفرازكردستان اين خسارت ها وشرايط دشوار قابل تحمل بوده است. اكنون سوختن و نابودي تدريجي اين سرمايه ها از يك سو وكاهش منابع آبهاي سطحي وزير زميني و بخصوص معضلات درياچه زريباراين نگين دشتهاي سرسبزمريوان از ديگر سو، زنگ خطري است كه بطور مداوم و روز افزون ما را به اقدامات فوري و مستمر فرا مي خواند.كم كاري و غفلت در چنين شرايطي جبران ناپذير است.

بنا براين بعنوان عضو كوچكي از جمع بزرگ شما درخواست ميكنم به هر شكل و طريق ممكن،بطور مستقيم يا غير مستقيم،با آگاهي بخشي و فرهنگ سازي، پيشگيري واطلاع رساني واز همه مهمتر اقدامات عملي و فوري در مهار آتش سوزي ها و دررفع اين بحران و ضرر وزيان جبران ناپذير ملي و جهاني همگام وهماهنگ اقدام نماييم.

همواره دركنار قله هاي سرسبز، سربلند باشيد.

خدمتگزارهميشگي شما

عبدالله سهرابي

تهران-30/4/89